Emiel Benda is de bassist van de Tunes. In zijn vroege jeugd stond hij al graag in het middelpunt van de belangstelling. Op de basisschool ging hij de klassen rond onder het zingen van ‘hup, daar komt Willem met de waterpomptang’ of speelde hij op z’n mondharmonica. In z’n pubertijd kweelde hij voor de meisjes liedjes van Bob Dylan onder begeleiding van gitaar bij het kampvuur.

Later verruilde hij de gitaar voor de contrabas en trok hij serieuze gezichten bij het spelen van Jazz. Totdat hij in 1990 (?) gespot werd door de Tunes. 25 jaar later doet hij dat nog steeds met volle overgave en plezier.